طراحی سیستم خودارزیابی بر اساس خطبه متقین و بررسی ارتباط بین بخش‌های مختلف خطبه

نویسندگان

    محمد خدابخشی گروه ریاضیات کاربردی و صنعتی، دانشکده علوم ریاضی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
    مریم انوری پور * دانشجوی کارشناسی ارشد ریاضی کاربردی و صنعتی دانشگاه شهید بهشتی تهران، ایران maryam.ap2016@gmail.com
    مرضیه محصص گروه معارف اسلامی ، دانشکده الهیات و ادیان، دانشگاه شهیدبهشتی تهران، ایران

کلمات کلیدی:

خودارزیابی, خطبه متقین, خطبه همام, سایت

چکیده

این مقاله به معرفی و طراحی یک سیستم خودارزیابی محرمانه بر اساس خطبه همام می‌پردازد که هدف آن سنجش میزان تطابق افراد با ویژگی‌های متقین ذکر شده در این خطبه است. سیستم مذکور از یک پرسشنامه جامع بهره می‌برد که شامل جملاتی است که بر ویژگی‌های اخلاقی، روحی و رفتاری متمرکز می‌باشد و به کاربران اجازه می‌دهد تا خود را بر اساس معیارهای ایمانی و دینی ارزیابی کنند. کاربران امتیازات خود را بر اساس مقیاس 1 (هیچوقت) تا 5 (همیشه) به جمله‌های مرتبط با رفتارهای نظیر صداقت، تواضع، پرهیز از اسراف، و عبادت شبانه اختصاص می‌دهند. روش‌شناسی سیستم شامل سه مرحله اصلی است. مرحله اول جمع‌آوری داده‌ها و ارزیابی می‌باشد. پرسشنامه‌ای متشکل از عبارات مشخص، نظیر پرهیز از افراط و نیکی در سخن گفتن، توسعه یافته و افراد پاسخ‌های خود را به صورت کمی ارائه می‌دهند. امتیازات افراد با جمع‌بندی نمرات سوالات محاسبه می‌شود. مرحله دوم تحلیل نتایج است که در آن نمرات کلی هر فرد با حداکثر نمره ممکن (200) مقایسه شده و درصد تطابق کاربر با معیارهای خطبه محاسبه می‌شود. نتایج به صورت یک عدد طبیعی بین 0 تا 100 به کاربر ارائه می‌شود و کمترین نمرات در رفتارها و ویژگی‌هایی که نیاز به بهبود دارند به همراه احادیثی از منابع مختلف برای راهنمایی و تأمل بیشتر ارائه می‌گردد. مرحله سوم ارائه پیشنهادات بهبود می‌باشد. در صورت وجود نمرات پایین، پیشنهاداتی برای بهبود یا تأمل در صفات مذکور به کاربر داده می‌شود. این فرآیند امکان تقویت افتخارات اخلاقی و معنوی کاربران را فراهم می‌آورد. در پایان نیز به کمک جمع آوری پاسخ برای پرسشنامه و محاسبه ضریب همبستگی، بیشترین ارتباط بین پرسش‌های مربوط به عبادت و پرسش‌های مربوط به پرهیزکاری پیدا شد. این پروژه با هدف تشویق افراد به بهبود صفات معنوی و ارائه روش‌های عملی برای ارتقاء شخصیتی تدوین شده است و می‌تواند به عنوان یک ابزار مفید برای جامعه به کار گرفته شود.

مراجع

The Holy Qur’an.

Ali, I. (n.d.). Nahj al-Balagha [Peak of Eloquence].

Amadi. (2016). Ghurar al-Hikam. Dar al-Hadith Cultural Institute.

Eshaq, M. B. (n.d.). Al-Kafi. Dar al-Hadith.

Hasan, H. A. (1993/1414 AH). Wasa’il al-Shi‘a [The Means of Shi‘a]. Ahl al-Bayt Institute.

Hussein, N. M. (n.d.). Mustadrak al-Wasa’il [Supplement to Wasa’il]. Ahl al-Bayt Institute.

Jafari, M. A. (2001). Sharh Nahj al-Balagha [Commentary on Nahj al-Balagha]. Islamic Culture Publishing Office.

Jom‘eh, A. A. (1994/1415 AH). Tafsir Nur al-Thaqalayn [Exegesis of the Two Weights]. Esma‘ilian.

Karajaki. (1995). Kanz al-‘Ummal [Treasure of the Workers]. Dar al-Hadith Cultural Institute.

Khu’i. (n.d.). Sharh Nahj al-Balagha [Commentary on Nahj al-Balagha].

Mahbubi, R. (2015). Developing a (local) scale for measuring religiosity. Management in Islamic University.

Majlisi, M. B. (1983). Bihar al-Anwar [Seas of Lights]. Dar al-Kutub al-Islamiya.

Mu‘tazili, A. A. (n.d.). Sharh Nahj al-Balagha [Commentary on Nahj al-Balagha].

Naraqi, M. M. (2009). Jami‘ al-Sa‘adat [The Collector of Felicities]. Al-A‘lami Institute for Publications.

Qummi, S. A. (1995). Safinat al-Bihar [Ship of the Seas]. Astan Quds Razavi.

Shubbar, S. A. (1985). Akhlaq [Ethics]. Institute for Publishing Ruh.

دانلود

چاپ شده

۱۴۰۴/۰۳/۰۱

ارسال

۱۴۰۴/۰۱/۱۷

بازنگری

۱۴۰۴/۰۲/۲۶

پذیرش

۱۴۰۴/۰۲/۲۹

شماره

نوع مقاله

Articles

ارجاع به مقاله

خدابخشی م. .، انوری پور م. .، و محصص م. . (1404). طراحی سیستم خودارزیابی بر اساس خطبه متقین و بررسی ارتباط بین بخش‌های مختلف خطبه. علم تصمیم گیری و سیستم های هوشمند، 2(1)، 1-20. https://dsisj.com/index.php/dsisj/article/view/43